Το υπουργείο Παιδείας μαζί με τις αλλαγές που ετοιμάζεται να εισάγει, φέρνει στην επιφάνεια και το θέμα του «πολλαπλού βιβλίου», το οποίο όμως συνδέεται με μια γενικότερη αλλαγή στη φιλοσοφία της εκπαίδευσης προσδοκώντας στην καλλιέργεια της κριτικής ικανότητας και έχοντας ως στόχο να πάψει την παπαγαλία των μαθητών.

«Αν ο μαθητής έχει μόνο ένα βιβλίο, η τάση είναι να διαβάζει από τη σελίδα 5 μέχρι τη σελίδα 8» δήλωσε πρόσφατα η υπουργός Παιδείας. «Οταν έχεις να συνδυάσεις πολλές πηγές, περισσότερες πάντως της μίας, ήδη καλλιεργείται περισσότερη κριτική σκέψη για τους μαθητές» ανέφερε.

Τι είναι όμως ο θεσμός του «πολλαπλού βιβλίου»; Είναι απλά περισσότερα του ενός, εγκεκριμένα από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, βιβλία τα οποία επιλεγόμενα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως διδακτικά για κάθε μάθημα. Το ποια βιβλία από αυτά θα χρησιμοποιήσει το κάθε σχολείο το επιλέγουν οι εκπρόσωποί του, ενώ διαφορετικά εγχειρίδια για το κάθε μάθημα μπορούν να τοποθετούνται στις σχολικές βιβλιοθήκες, ώστε να ενθαρρύνονται δάσκαλοι και μαθητές να ανατρέχουν σε περισσότερα του ενός βιβλία.

Παράλληλα οι μαθητές μαθαίνουν έτσι να ελέγχουν πηγές και να συνδυάζουν γνώσεις, αναζητώντας τα κείμενα που καταλαβαίνουν καλύτερα, κάτι που δημιουργεί και έναν υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των συγγραφικών ομάδων για το ποια θα φτιάξει το καλύτερο βιβλίο. Παράλληλα, όμως, ενθαρρύνονται καινοτόμες, πρωτότυπες, ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις, που θα βελτιώσουν την ποιότητα κάθε μαθήματος.

Ο θεσμός ψηφίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του '90. Εφαρμόστηκε για δύο χρόνια στη Φυσική, τη Χημεία και τη Βιολογία των δύο τελευταίων τάξεων του λυκείου. Στη συνέχεια όμως καταργήθηκε καθώς δημιουργήθηκαν προβλήματα στην διανομή των βιβλίων, αλλά και στους προβληματισμούς για τις επιπτώσεις που μπορεί να είχε στις εξετάσεις το διαφορετικό περιεχόμενο στην ύλη.